Zazwyczaj trwałe użytki zielone nie są tak zadbane, jak grunty orne. Co gorsza, zdarza się, że im większą powierzchnią łąk i pastwisk dysponuje dane gospodarstwo, tym gorzej wygląda ich wykorzystanie. Natomiast w mniejszych gospodarstwach taka sytuacja występuje sporadycznie – chyba, że ważnym działem produkcji nie jest już bydło; wtedy wykorzystanie trwałych użytków zielonych bywa niewłaściwe. Wydaje się, że taki stan rzeczy wynika też po części z braku dobrych praktyk łąkarskich w naszym kraju. Co więcej, odczuwa się niedostatek praktycznej wiedzy doradców rolnych w tym względzie, a ma to miejsce szczególnie wówczas, gdy rolnik oczekuje od nich porady odpowiedniej dla gospodarstwa ekologicznego. W niniejszym skrypcie są informacje na temat renowacji runi pastwiskowej i łąkowej potrzebnej przy przechodzeniu z intensywnego gospodarowania na produkcję ekologiczną. Opisano racjonalne zasady nawożenia i wypasu trwałych użytków zielonych w gospodarstwach ekologicznych. Przedstawiono szczególne zasady gospodarowania (…) wymagane, gdy rolnik uczestniczy w programach rolnośrodowiskowych mających na celu ochronę bioróżnorodności. W skrypcie tym zaprezentowano też zioła i chwasty użytków zielonych – w tym metody wykorzystania i ochrony tych pierwszych oraz zwalczania tych drugich. Ponadto zamieszczono rozdział ogólnie informujący (…) o specyfice trwałych łąk i pastwisk oraz o specyfice ich użytkowania w rejonach górskich (fragment Wstępu).

 

Książki wydane nakładem Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.